Populatieonderzoek Crocodylus acutus Jamaica
Auteur: Evert Henningheim
Beschrijving
Crocodylus acutus ook bekend onder de algemene naam Amerikaanse krokodil heeft een gedrongen lichaam met een lange, krachtige staart. De korte maar gespierde benen eindigen in scherpe klauwen en de lange driehoekige snuit bevat 14 tot 15 scherpe, kegelvormige tanden aan elke kant. De grote vierde tand van de onderkaak past in een gat in de bovenkaak, maar blijft zichtbaar. Volwassen dieren zijn dofgrijs, dan wel bruin of groengrijs van kleur waarbij de buik wit of geelkleurig is. De Amerikaanse krokodil is netjes aangepast aan het leven in het water. De oren, ogen en neus bevinden zich aan de bovenkant van het hoofd, zodat nagenoeg het gehele lichaam kan worden ondergedompeld. Een huidplooi kan de luchtpijp afsluiten als een soort van klepje zodat de krokodil onder water haar bek kan openen en via de neusgaten kan ademen. De ogen kunnen bedekt worden met een derde ooglid.
Pasgeborenen zijn groen gekleurd met een donkere dwarsbandering over de rug en start. Jonge dieren worden olijfgroen en verliezen de bandering. Volwassen C. acutus kan als geluid een laagtonig dof gerommel voortbrengen., De oren zijn met een huidflap bedekt. Deze krokodillen bereiken een gemiddelde lengte van 3.5 meter met een maximum van 6 meter. Het gewicht ligt tussen de 180 en 450 kilo.
Habitat
Van nature komt deze Amerikaanse krokodil voor in Belize, Colombia, Costa Rica, Cuba; Dominican Republic, Ecuador, El Salvador, Guatemala, Haiti, Honduras, Jamaica, Mexico, Nicaragua, Panama; Peru, United States,(Florida) en Venezuela. Men treft de dieren aan in kustgebieden zoals lagunes, moerasgebied, mangrove en andere brakwatervormen. Maar men kan ze ook aantreffen in zoetwatergebieden. In Jamaica komt de Crocodylus acutus, door de Jamaicanen “alligetta”genoemd alleen in zuidelijk Jamaica voor. De totale populatie betreft ongeveer 300 dieren.
Bedreigingen
C. acutus is op dre IUCN Red List beoordeeld als kwetsbaar.Een populatieafname van 30% is geregistreerd, afgemeten over 3 generaties krokodillen wat neer komt op ongeveer 75 jaar. De verslechtering van habitat, afname daarvan door exploitatie hebben grote negatieve impact op de krokodillenpopulatie. Maar ook illegale jacht en verstrikt raken in visnetten zorgen voor populatieafname.
Voortplanting
Crocodylus acutus bereikt geslachtsrijpheid bij een lengte van ongeveer 2.5 meter. De wijfjes maken hun nest in het droge seizoen. De eieren worden voornamelijk op het strand in legholen gedeponeerd. Deze nesten bevinden zich voornamelijk in zandverhogingen of zandduinen. Maar deze krokodillensoort kent een groot adapterend vermogen als het gaat om nestgedrag. Indien de omgeving niet geschikt is maakt deze krokodil ook gebruik van bovengrondse nesten. Nesten bevinden zich meestal in de directe nabijheid van brakwaterlagunes welke uitstekend kunnen dienen als habitat voor de pasgeborenen. Een legsel bevat tussen de 30 en 60 eieren, maar bij sommige populaties ligt dit lager, met 20 eieren of minder. In het begin van het regenseizoen komen de eieren uit.
Mannen lokken de wijfjes door geurstoffen af te geven voortkomend uit de klieren bij de staartbasis. Maar ook trillingenvan de borstkas worden hierbij gebruikt, maakt men bubbels onder water en produceerd geluid. Mannen zijn gedurende de paarperiode uiterst territoriaal. Wijfjes reduceren de stress bij de mannen door het maken van akoustische geluiden signalen. Hierbij tilt zij haar kop op waarbij zij haar keel toont.
De paring vindt altijd onder water plaats. Mannetje paren met meerdere wijfjes. Nadat het wijfje bevrucht is wordt de idelale legplaats langs de kust gezocht om vervolgens een nest te maken. De incubatieduur ligt rond de 90 dagen, waarbij het wijfje het nest bewaakt en helpt bij het uitkomen van de eieren. Waar nodig assisteert zij de pasgeborenen om de lagune/moeras veilig te bereiken. Met haar neus duwt het wijfje tegen de kop en nek van het mannetje.
Doelstelling
Verzamelen data van nestgrote, uitkomstpercentage, pasgeborenen, geslachtsbepaling, lengte, gewicht, identificatie aanbrengen, DNA per individu verzamelen.
Methode
Het in kaart brengen van Crocodylus acutus legplaatsen op Coquar Bay,Manatee Bay en Wreck Bay aan de zuidkust van Jamaica. Legplaatsen op uitkomst dagelijks monitoren, pasgeborenen afvangen, registeren en weer vrijlaten op plaats van afvangst. In de lagunes ongemerkte krokodillen vangen en eveneens het registratie en identificatieproces laten doorlopen.
Resultaat
Het onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van de University of the West Indies, Mona te Kingston omdat Coquar Bay,Manatee Bay en Wreck Bay alleen over zee te bereiken werden we met een inflatable weggebracht van de Universiteit, Marine Laboratory and Biodiversity Center welke zich in Port Royal bevindt. Te Manatee Bay werd een beach camp opgezet alwaar gevangen dieren naartoe werden gebracht en het identificatie en registratieproces doorliepen. Op de drie baaien zijn 5 nesten waargenomen, met GPS in kaart gebracht en geobserveerd. Deze nesten bezochten we dagelijks met een klein bootje welke we eveneens hadden meegenomen. Dit om ze op uitkomst te controleren. Zodra de pasgeborenen uit het zand omhoog komen vangen we deze af en controleren of het nest leeg is. Tijdens het afvangen is iemand verantwoordelijk om de moeder voor de kust te observeren om aanvallen te melden.
De jongen maken namelijk een hoog schel geluid die de moeder ogenblikkelijk herkent als zijnde haar jongen en deze wil beschermen. Terug in beach camp werd elk pasgeboren jong geregistreerd met een uniek nummer. De Cijfers van het nummer geven de rugstekels weer welke met een clipper werden verwijdert. Dit is een pijnloos proces. De verwijderde stekels verpakten we in eveneens op het individu genummerde zakjes en werden op de Universiteit Mona, afdeling Life Sciense te Kingston aangeboden voor DNA onderzoek. De SVL lengte werd gemeten evenals de staartlengte. Door het dier middels een lus in een touwtje aan een veerrunster te hangen konden we het gewicht bepalen. Vervolgens onderzochten we elk individu op geslacht.
Deze jonge dieren hebben geen PIT tag gekregen. Dit omdat vrijwel alle dieren ten prooi vallen aan roofdieren en dus zo de voedselketen in gaan.In priciepe blijft er uit een nest uiteindelijk maar 1 dier over die het tot volwassendom red. Zodra jonge krokodillen zodanig groot zijn zodat zij vrijwel boven in de voedselketen staan en opnieuw gevangen worden verkrijgen deze alsnog een PIT tag. De nummers van de weggeclipte stekels worden verwerkt in het PIT tag nummer. Hierna werden de dieren weer naar het GPS punt toegebracht waar ze gevangen werden en vrijgelaten. Tevens observeerden we het gedrag van de moeder welke haar jongen kwam ophalen om naar een veilger plek toe te brengen.
In avond en nacht trokken we de lagunes, mangrove en moerassen in op zoek naar grote exemplaren die nog niet gedocumenteerd waren. De gevangen dieren werden eveneens naar het kamp gebracht kamp geregistreerd, gemeten en gewogen en voorzien van PIT tag. Het gewicht van alle pasgeborenen ligt tusen de 65 en 71 gram, de SVL tussen 13,7 en 15,8 cm. Staartlengte tussen de 14,2 en 14,8 cm. Massa tussen de 65 en 71 gram.