Antilliaanse leguaan, Iguana delicatissima
Bron: Evert Henningheim
De Antilliaanse leguaan (Iguana delicatissima) is de bedreigde neef van de allom bekende groene leguaan. Deze bedreiging wordt veroorzaakt door een combinatie van problemen zoals verlies van habitat, hybridisatie en invasieve predatieve diersoorten.
Voor het eerst in elf jaar, zijn er bij Durell twee jonge Iguana delicatissima geboren. Deze leguanensoort komt voor op de kleine Antillen welke behoren tot het Caribische gebied, en gaat gebukt onder een steeds groter wordende bedreiging. Maar enkele zoölogische instellingen wereldwijd hebben deze dieren in hun collectie en trachten daarmee te kweken. Alleen Durrell Wildlife Conservation Trust is het als enige gelukt om met de Iguana delicatissima voor nakomelingen te zorgen.
De pasgeboren doen het goed, ze eten en groeien. De afdeling herpetologie houdt hen nauwlettend in de gaten. Dit succes is een voedingsbodem om de kweek met deze soort te intensiveren.
De eerste succesvolle kweek met deze soort vond plaats in 1997, welke werd gevolgd door acht jongen nakomelingen in 2000. Tussen 2000 en 2011 werden ondanks alle inspanningen om nakomelingen te produceren geen successen geboekt. Alle eieren bleken telkens weer onbevrucht te zijn. In september 2011 had één van de wijfjes zich aan een in 2003 in Durell geintroduceerde man gekoppeld. Dit leverde nu bevruchte eieren op die uitkwamen bij een incubatieperode van 75 dagen.

De pasgeborenen zijn fel groen en heel erg levendig afgezet tegen de volwassen exemplaren. Deze frisgroene kleur zullen ze echter gaan verliezen om net zoals hun volwassen soortgenoten grijs van kleur te zijn met crèmekleurige koppen. De jongelingen eten momenteel een gevarieerde voeding van Groenten en bloemen. Durrell personeel en vrijwilligers verzamelen overal vandaan Hibiscus bloemen en rozen. Deze eten de dieren met daarnaast de productie van bloemen uit de biologische tuin van Durrell.

Over deze leguanensoort is weinig bekend als het gaat om gedrag in het wild. Vorige broedsuccessen bij Durrell hebben een bijdrage geleverd tot een beter inzicht daartoe als het gaat om reproductie. Diverse nakweek zijn destijds overgegaan naar andere instellingen. De kennis welke Durrell ontwikkelt ten aanzien van deze soort zal naar die instellingen worden overgedragen om nakweek te bevorderen en een beter inzicht in deze soort te verkrijgen.